yfirtaka
Icelandic
Etymology
From yfir (“over”) + taka (“to take”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɪːvɪrˌtʰaːka/
Verb
yfirtaka (strong verb, third-person singular past indicative yfirtók, third-person plural past indicative yfirtóku, supine yfirtekið)
- (transitive, with accusative) to take over
Conjugation
yfirtaka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að yfirtaka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | yfirtekið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | yfirtakandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég yfirtek | við yfirtökum | present (nútíð) | ég yfirtaki | við yfirtökum |
| þú yfirtekur | þið yfirtakið | þú yfirtakir | þið yfirtakið | ||
| hann, hún, það yfirtekur | þeir, þær, þau yfirtaka | hann, hún, það yfirtaki | þeir, þær, þau yfirtaki | ||
| past (þátíð) | ég yfirtók | við yfirtókum | past (þátíð) | ég yfirtæki | við yfirtækjum |
| þú yfirtókst | þið yfirtókuð | þú yfirtækir | þið yfirtækjuð | ||
| hann, hún, það yfirtók | þeir, þær, þau yfirtóku | hann, hún, það yfirtæki | þeir, þær, þau yfirtækju | ||
| imperative (boðháttur) | yfirtak (þú) | yfirtakið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| yfirtaktu | yfirtakiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
yfirtekinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | yfirtekinn | yfirtekin | yfirtekið | yfirteknir | yfirteknar | yfirtekin | |
| accusative (þolfall) | yfirtekinn | yfirtekna | yfirtekið | yfirtekna | yfirteknar | yfirtekin | |
| dative (þágufall) | yfirteknum | yfirtekinni | yfirteknu | yfirteknum | yfirteknum | yfirteknum | |
| genitive (eignarfall) | yfirtekins | yfirtekinnar | yfirtekins | yfirtekinna | yfirtekinna | yfirtekinna | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | yfirtekni | yfirtekna | yfirtekna | yfirteknu | yfirteknu | yfirteknu | |
| accusative (þolfall) | yfirtekna | yfirteknu | yfirtekna | yfirteknu | yfirteknu | yfirteknu | |
| dative (þágufall) | yfirtekna | yfirteknu | yfirtekna | yfirteknu | yfirteknu | yfirteknu | |
| genitive (eignarfall) | yfirtekna | yfirteknu | yfirtekna | yfirteknu | yfirteknu | yfirteknu | |
Related terms
- yfirtak
Noun
yfirtaka f (genitive singular yfirtöku, nominative plural yfirtökur)
- takeover
Declension
declension of yfirtaka
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | yfirtaka | yfirtakan | yfirtökur | yfirtökurnar |
| accusative | yfirtöku | yfirtökuna | yfirtökur | yfirtökurnar |
| dative | yfirtöku | yfirtökunni | yfirtökum | yfirtökunum |
| genitive | yfirtöku | yfirtökunnar | yfirtaka | yfirtakanna |
Old Norse
Alternative forms
- taka yfir
Etymology
From yfir- + taka.
Verb
yfirtaka (singular past indicative yfirtók, plural past indicative yfirtóku, past participle yfirtekinn)
- Alternative form of taka yfir
Conjugation
Conjugation of yfirtaka — active (strong class 6)
| infinitive | yfirtaka | |
|---|---|---|
| present participle | yfirtakandi | |
| past participle | yfirtekinn | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | yfirtek | yfirtók |
| 2nd-person singular | yfirtekr | yfirtókt |
| 3rd-person singular | yfirtekr | yfirtók |
| 1st-person plural | yfirtǫkum | yfirtókum |
| 2nd-person plural | yfirtakið | yfirtókuð |
| 3rd-person plural | yfirtaka | yfirtóku |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | yfirtaka | yfirtœka |
| 2nd-person singular | yfirtakir | yfirtœkir |
| 3rd-person singular | yfirtaki | yfirtœki |
| 1st-person plural | yfirtakim | yfirtœkim |
| 2nd-person plural | yfirtakið | yfirtœkið |
| 3rd-person plural | yfirtaki | yfirtœki |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | yfirtak | |
| 1st-person plural | yfirtǫkum | |
| 2nd-person plural | yfirtakið | |
Conjugation of yfirtaka — mediopassive (strong class 6)
| infinitive | yfirtakask | |
|---|---|---|
| present participle | yfirtakandisk | |
| past participle | yfirtekizk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | yfirtǫkumk | yfirtókumk |
| 2nd-person singular | yfirteksk | yfirtókzk |
| 3rd-person singular | yfirteksk | yfirtóksk |
| 1st-person plural | yfirtǫkumsk | yfirtókumsk |
| 2nd-person plural | yfirtakizk | yfirtókuzk |
| 3rd-person plural | yfirtakask | yfirtókusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | yfirtǫkumk | yfirtœkumk |
| 2nd-person singular | yfirtakisk | yfirtœkisk |
| 3rd-person singular | yfirtakisk | yfirtœkisk |
| 1st-person plural | yfirtakimsk | yfirtœkimsk |
| 2nd-person plural | yfirtakizk | yfirtœkizk |
| 3rd-person plural | yfirtakisk | yfirtœkisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | yfirtaksk | |
| 1st-person plural | yfirtǫkumsk | |
| 2nd-person plural | yfirtakizk | |
References
- yfirtaka in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press