yeşil
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈʃil/
- Hyphenation: ye‧şil
Etymology 1
From Ottoman Turkish یشیل (yeşil), from Proto-Turkic *yāĺïl (“green”), composed of *yāĺ (“fresh, young, vegetable”) plus *-ïl (noun-forming suffix).
Noun
yeşil (definite accusative yeşili, plural yeşiller)
- green
Adjective
yeşil
- green
See also
beyaz, ak | gri, boz | siyah, kara |
kırmızı, kızıl; al | turuncu; kahverengi, konur, boz | sarı; bej |
limon çürüğü | yeşil | nane yeşili |
camgöbeği; turkuaz | gök, mavi | lacivert |
eflatun; mor | pembe; mor | yavruağzı |
- yemyeşil
References
- Redhouse, James W. (1890), “یشیل”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 2203
Adjective
yeşil
- east
Synonyms
- (east): doğu
Antonyms
- kızıl
Further reading
- yeşil in Reverso (Turkish-English)