yedigen
Turkish
Etymology
From yedi (“seven”) + -gen.
Pronunciation
- IPA(key): [jediɟen]
Noun
yedigen (definite accusative yedigeni, plural yedigenler)
- heptagon
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | yedigen | |
Definite accusative | yedigeni | |
Singular | Plural | |
Nominative | yedigen | yedigenler |
Definite accusative | yedigeni | yedigenleri |
Dative | yedigene | yedigenlere |
Locative | yedigende | yedigenlerde |
Ablative | yedigenden | yedigenlerden |
Genitive | yedigenin | yedigenlerin |