ydiota
Latin
Noun
ydiōta m (genitive ydiōtae); first declension
- medieval spelling of idiōta
- 1077, Arnulf of Milan, Gesta Archiepiscoporum Mediolanensium, 3.17; republished as C. Bethmann; W. Wattenbach, editor, Monumenta Germaniae Historica, Scriptorum, volume 8, 1848, page 22:
- ut ius ecclesiasticum doctor exhibeat ecclesiasticus, non ydiota laycus
- that a doctor of the church may expound ecclesiastical law, and not an ignorant layman
-