yangın

yangın

Turkish

yangın

Pronunciation

• IPA^(key): [jɑŋˈɡɯn]
• Hyphenation: yan‧gın

Noun

yangın (definite accusative yangını, plural yangınlar)

1. fire; The often accidental occurrence of fire in a certain place leading to its full or partial destruction.

Declension

Inflection
Nominative	yangın
Definite accusative	yangını
	Singular	Plural
Nominative	yangın	yangınlar
Definite accusative	yangını	yangınları
Dative	yangına	yangınlara
Locative	yangında	yangınlarda
Ablative	yangından	yangınlardan
Genitive	yangının	yangınların
Possessive forms Singular Plural 1st singular yangınım yangınlarım 2nd singular yangının yangınların 3rd singular yangını yangınları 1st plural yangınımız yangınlarımız 2nd plural yangınınız yangınlarınız 3rd plural yangınları yangınları
Predicative forms Singular Plural 1st singular yangınım yangınlarım 2nd singular yangınsın yangınlarsın 3rd singular yangın yangındır yangınlar yangınlardır 1st plural yangınız yangınlarız 2nd plural yangınsınız yangınlarsınız 3rd plural yangınlar yangınlardır

Further reading

• yangın in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu