avuntu

avuntu

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish آونمق‎ (avunmaḳ, “to be occupied with something in the mind, and so insensible to what transpires”)[1], from Proto-Turkic *abïn- (“to enjoy oneself, to be happy, to comfort”)[2], possibly from Old Turkic *ab-‎ (*ab-, “to crowd, to come together”)[3][4], morphologically avun- +‎ -tu.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.βunˈtu/
• Hyphenation: a‧vun‧tu

Noun

avuntu (definite accusative avuntuyu, plural avuntular)

1. A thing that consoles a person, that someone finds consolation in; solace, relief, distraction.

   Synonyms: teselli, (uncommon) avunç

2. The act of trying to relieve someone's distress through emotional support.

Declension

Inflection
Nominative	avuntu
Definite accusative	avuntuyu
	Singular	Plural
Nominative	avuntu	avuntular
Definite accusative	avuntuyu	avuntuları
Dative	avuntuya	avuntulara
Locative	avuntuda	avuntularda
Ablative	avuntudan	avuntulardan
Genitive	avuntunun	avuntuların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular avuntum avuntularım 2nd singular avuntun avuntuların 3rd singular avuntusu avuntuları 1st plural avuntumuz avuntularımız 2nd plural avuntunuz avuntularınız 3rd plural avuntuları avuntuları Definite accusative Singular Plural 1st singular avuntumu avuntularımı 2nd singular avuntunu avuntularını 3rd singular avuntusunu avuntularını 1st plural avuntumuzu avuntularımızı 2nd plural avuntunuzu avuntularınızı 3rd plural avuntularını avuntularını Dative Singular Plural 1st singular avuntuma avuntularıma 2nd singular avuntuna avuntularına 3rd singular avuntusuna avuntularına 1st plural avuntumuza avuntularımıza 2nd plural avuntunuza avuntularınıza 3rd plural avuntularına avuntularına Locative Singular Plural 1st singular avuntumda avuntularımda 2nd singular avuntunda avuntularında 3rd singular avuntusunda avuntularında 1st plural avuntumuzda avuntularımızda 2nd plural avuntunuzda avuntularınızda 3rd plural avuntularında avuntularında Ablative Singular Plural 1st singular avuntumdan avuntularımdan 2nd singular avuntundan avuntularından 3rd singular avuntusundan avuntularından 1st plural avuntumuzdan avuntularımızdan 2nd plural avuntunuzdan avuntularınızdan 3rd plural avuntularından avuntularından Genitive Singular Plural 1st singular avuntumun avuntularımın 2nd singular avuntunun avuntularının 3rd singular avuntusunun avuntularının 1st plural avuntumuzun avuntularımızın 2nd plural avuntunuzun avuntularınızın 3rd plural avuntularının avuntularının

Related terms

• avutmak

 

References

1. Redhouse, James W. (1890), “آونمق”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 272
2. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*(i)abɨ-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
3. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ab-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
4. Nişanyan, Sevan (2002–), “avun-”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

• avuntu in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu