avstava
Swedish
Etymology
From av- + stava.
Verb
avstava (present avstavar, preterite avstavade, supine avstavat, imperative avstava)
- to hyphenate
Conjugation
Conjugation of avstava (weak)
Active | Passive | |
---|---|---|
Infinitive | avstava | avstavas |
Present tense | avstavar | avstavas |
Past tense | avstavade | avstavades |
Supine | avstavat | avstavats |
Imperative | avstava | — |
Present participle | avstavande | |
Past participle | avstavad |
Related terms
- avstavare
- avstavning