xilogin
Romanian
Etymology
Borrowed from French xylogène.
Adjective
xilogin m or n (feminine singular xilogină, masculine plural xilogini, feminine and neuter plural xilogine)
- xylogen
Declension
Declension of xilogin
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | xilogin | xilogină | xilogini | xilogine | ||
definite | xiloginul | xilogina | xiloginii | xiloginele | |||
genitive/ dative | indefinite | xilogin | xilogine | xilogini | xilogine | ||
definite | xiloginului | xiloginei | xiloginilor | xiloginelor |
References
- xilogin in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN