wżenić
Polish
Etymology
From w- + żenić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvʐɛ.ɲit͡ɕ/
wżenić się (file) - Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
- Syllabification: wże‧nić
Verb
wżenić pf
- (reflexive, colloquial) to marry into (to become part of a family or a co-owner of a property, business, etc. by marriage)
Conjugation
Conjugation of wżenić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | wżenić | |||||
| future tense | 1st | wżenię | wżenimy | |||
| 2nd | wżenisz | wżenicie | ||||
| 3rd | wżeni | wżenią | ||||
| impersonal | wżeni się | |||||
| past tense | 1st | wżeniłem | wżeniłam | wżeniliśmy | wżeniłyśmy | |
| 2nd | wżeniłeś | wżeniłaś | wżeniliście | wżeniłyście | ||
| 3rd | wżenił | wżeniła | wżeniło | wżenili | wżeniły | |
| impersonal | wżeniono | |||||
| conditional | 1st | wżeniłbym | wżeniłabym | wżenilibyśmy | wżeniłybyśmy | |
| 2nd | wżeniłbyś | wżeniłabyś | wżenilibyście | wżeniłybyście | ||
| 3rd | wżeniłby | wżeniłaby | wżeniłoby | wżeniliby | wżeniłyby | |
| impersonal | wżeniono by | |||||
| imperative | 1st | niech wżenię | wżeńmy | |||
| 2nd | wżeń | wżeńcie | ||||
| 3rd | niech wżeni | niech wżenią | ||||
| anterior adverbial participle | wżeniwszy | |||||
| verbal noun | wżenienie | |||||
Further reading
- wżenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wżenić in Polish dictionaries at PWN