wściekły
Polish
Etymology
From wściec + -ły.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɕt͡ɕɛk.wɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛkwɨ
- Syllabification: wściek‧ły
Adjective
wściekły (comparative wścieklejszy, superlative najwścieklejszy, adverb wściekle)
- furious, livid (angry)
- Synonyms: see Thesaurus:zły
- rabid (affected with rabies)
- (colloquial) fierce, unrelenting
- (color) very bright, garish
Declension
Declension of wściekły
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | wściekły | wściekłe | wściekła | wściekli | wściekłe | ||
| genitive | wściekłego | wściekłej | wściekłych | ||||
| dative | wściekłemu | wściekłym | |||||
| accusative | wściekłego | wściekły | wściekłe | wściekłą | wściekłych | wściekłe | |
| instrumental | wściekłym | wściekłymi | |||||
| locative | wściekłej | wściekłych | |||||
Derived terms
nouns
- wścieklica
- wścieklizna
- wściekłość
Related terms
verbs
- wściec
- wściekać
Verb
wściekły
- third-person plural nonvirile past of wściec
Further reading
- wściekły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wściekły in Polish dictionaries at PWN