wścieklica
Polish
Etymology
From wściekły + -ica.
Pronunciation
- IPA(key): /fɕt͡ɕɛkˈli.t͡sa/
Audio (file) - Rhymes: -it͡sa
- Syllabification: wściek‧li‧ca
Noun
wścieklica f
- (dialectal) a large, cylindrical men's hat
- (colloquial) spitfire (woman or girl with a fiery temper)
- Synonym: złośnica
- myrmicine belonging to the tribe Myrmicini
- wścieklica zwyczajna ― Myrmica rubra, European fire ant
- wścieklica dorodna ― Manica rubida
Declension
Declension of wścieklica
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | wścieklica | wścieklice |
genitive | wścieklicy | wścieklic |
dative | wścieklicy | wścieklicom |
accusative | wścieklicę | wścieklice |
instrumental | wścieklicą | wścieklicami |
locative | wścieklicy | wścieklicach |
vocative | wścieklico | wścieklice |
Further reading
- wścieklica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wścieklica in Polish dictionaries at PWN