wściekać
Polish
Etymology
From wściec + -ać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɕt͡ɕɛ.kat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛkat͡ɕ
- Syllabification: wście‧kać
Verb
wściekać impf (perfective wściec)
- (reflexive) to lose it, to flip out, to go ape
Conjugation
Conjugation of wściekać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | wściekać | |||||
| present tense | 1st | wściekam | wściekamy | |||
| 2nd | wściekasz | wściekacie | ||||
| 3rd | wścieka | wściekają | ||||
| impersonal | wścieka się | |||||
| past tense | 1st | wściekałem | wściekałam | wściekaliśmy | wściekałyśmy | |
| 2nd | wściekałeś | wściekałaś | wściekaliście | wściekałyście | ||
| 3rd | wściekał | wściekała | wściekało | wściekali | wściekały | |
| impersonal | wściekano | |||||
| future tense | 1st | będę wściekał, będę wściekać | będę wściekała, będę wściekać | będziemy wściekali, będziemy wściekać | będziemy wściekały, będziemy wściekać | |
| 2nd | będziesz wściekał, będziesz wściekać | będziesz wściekała, będziesz wściekać | będziecie wściekali, będziecie wściekać | będziecie wściekały, będziecie wściekać | ||
| 3rd | będzie wściekał, będzie wściekać | będzie wściekała, będzie wściekać | będzie wściekało, będzie wściekać | będą wściekali, będą wściekać | będą wściekały, będą wściekać | |
| impersonal | będzie wściekać się | |||||
| conditional | 1st | wściekałbym | wściekałabym | wściekalibyśmy | wściekałybyśmy | |
| 2nd | wściekałbyś | wściekałabyś | wściekalibyście | wściekałybyście | ||
| 3rd | wściekałby | wściekałaby | wściekałoby | wściekaliby | wściekałyby | |
| impersonal | wściekano by | |||||
| imperative | 1st | niech wściekam | wściekajmy | |||
| 2nd | wściekaj | wściekajcie | ||||
| 3rd | niech wścieka | niech wściekają | ||||
| active adjectival participle | wściekający | wściekająca | wściekające | wściekający | wściekające | |
| passive adjectival participle | wściekany | wściekana | wściekane | wściekani | wściekane | |
| contemporary adverbial participle | wściekając | |||||
| verbal noun | wściekanie | |||||
Related terms
adjective
- wściekły
Further reading
- wściekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wściekać in Polish dictionaries at PWN