wściec
Polish
Alternative forms
- wścieknąć
Etymology
From wś- + ciec.
Pronunciation
- IPA(key): /fɕt͡ɕɛt͡s/
Audio (file) - Rhymes: -ɛt͡s
- Syllabification: wściec
Verb
wściec pf (imperfective wściekać)
- (reflexive) to lose it, to flip out, to go ape
Conjugation
Conjugation of wściec pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | wściec | |||||
| future tense | 1st | wścieknę | wściekniemy | |||
| 2nd | wściekniesz | wściekniecie | ||||
| 3rd | wścieknie | wściekną | ||||
| impersonal | wścieknie się | |||||
| past tense | 1st | wściekłem | wściekłam | wściekliśmy | wściekłyśmy | |
| 2nd | wściekłeś | wściekłaś | wściekliście | wściekłyście | ||
| 3rd | wściekł | wściekła | wściekło | wściekli | wściekły | |
| impersonal | wścieknięto | |||||
| conditional | 1st | wściekłbym | wściekłabym | wścieklibyśmy | wściekłybyśmy | |
| 2nd | wściekłbyś | wściekłabyś | wścieklibyście | wściekłybyście | ||
| 3rd | wściekłby | wściekłaby | wściekłoby | wściekliby | wściekłyby | |
| impersonal | wścieknięto by | |||||
| imperative | 1st | niech wścieknę | wścieknijmy | |||
| 2nd | wścieknij | wścieknijcie | ||||
| 3rd | niech wścieknie | niech wściekną | ||||
| passive adjectival participle | wścieknięty | wścieknięta | wścieknięte | wścieknięci | wścieknięte | |
| anterior adverbial participle | wściekłszy | |||||
| verbal noun | wścieknięcie | |||||
Derived terms
adjective
- wściekły
Further reading
- wściec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wściec in Polish dictionaries at PWN