włóczęga
See also: włóczęgą
Polish
Etymology
From włóczyć + -ęga.
Pronunciation
- IPA(key): /vwuˈt͡ʂɛŋ.ɡa/
Audio (file) - Rhymes: -ɛŋɡa
- Syllabification: włó‧czę‧ga
Noun
włóczęga m pers
- vagrant, vagabond
Declension
Declension of włóczęga
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | włóczęga | włóczędzy |
| genitive | włóczęgi | włóczęgów |
| dative | włóczędze | włóczęgom |
| accusative | włóczęgę | włóczęgów |
| instrumental | włóczęgą | włóczęgami |
| locative | włóczędze | włóczęgach |
| vocative | włóczęgo | włóczędzy |
Noun
włóczęga f
- roaming (instance of wandering)
- Synonyms: błąkanina, tułaczka
Declension
Declension of włóczęga
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | włóczęga | włóczęgi |
| genitive | włóczęgi | włóczęg |
| dative | włóczędze | włóczęgom |
| accusative | włóczęgę | włóczęgi |
| instrumental | włóczęgą | włóczęgami |
| locative | włóczędze | włóczęgach |
| vocative | włóczęgo | włóczęgi |
Related terms
- wlec
- włóczyć
Further reading
- włóczęga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- włóczęga in Polish dictionaries at PWN