włóczyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *volčiti.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈvwu.t͡ʂɨt͡ɕ/
włóczyć (file)
włóczyć się (file)
Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
Syllabification: włó‧czyć

Verb

włóczyć impf

(transitive) to drag, to draggle
(transitive, colloquial) to drag (to make someone go with one)
(reflexive) to gallivant, to roam, to wander, to tramp, to traipse
(reflexive, of clouds or smoke) to drift

Conjugation

Conjugation of włóczyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		włóczyć
present tense	1^st	włóczę			włóczymy
	2^nd	włóczysz			włóczycie
	3^rd	włóczy			włóczą
	impersonal	włóczy się
past tense	1^st	włóczyłem	włóczyłam		włóczyliśmy	włóczyłyśmy
	2^nd	włóczyłeś	włóczyłaś		włóczyliście	włóczyłyście
	3^rd	włóczył	włóczyła	włóczyło	włóczyli	włóczyły
	impersonal	włóczono
future tense	1^st	będę włóczył, będę włóczyć	będę włóczyła, będę włóczyć		będziemy włóczyli, będziemy włóczyć	będziemy włóczyły, będziemy włóczyć
	2^nd	będziesz włóczył, będziesz włóczyć	będziesz włóczyła, będziesz włóczyć		będziecie włóczyli, będziecie włóczyć	będziecie włóczyły, będziecie włóczyć
	3^rd	będzie włóczył, będzie włóczyć	będzie włóczyła, będzie włóczyć	będzie włóczyło, będzie włóczyć	będą włóczyli, będą włóczyć	będą włóczyły, będą włóczyć
	impersonal	będzie włóczyć się
conditional	1^st	włóczyłbym	włóczyłabym		włóczylibyśmy	włóczyłybyśmy
	2^nd	włóczyłbyś	włóczyłabyś		włóczylibyście	włóczyłybyście
	3^rd	włóczyłby	włóczyłaby	włóczyłoby	włóczyliby	włóczyłyby
	impersonal	włóczono by
imperative	1^st	niech włóczę			włóczmy
	2^nd	włócz			włóczcie
	3^rd	niech włóczy			niech włóczą
active adjectival participle		włóczący	włócząca	włóczące	włóczący	włóczące
passive adjectival participle		włóczony	włóczona	włóczone	włóczeni	włóczone
contemporary adverbial participle		włócząc
verbal noun		włóczenie

Derived terms

włóczęga
włócznia
włócznik

włóczyć

Polish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Derived terms

Further reading