właściwy
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish włościwy, under influence of Czech vlastní, from włość + -iwy.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /vwaɕˈt͡ɕi.vɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ivɨ
- Syllabification: właś‧ci‧wy
Adjective
właściwy (comparative właściwszy or bardziej właściwy, superlative najwłaściwszy or najbardziej właściwy, adverb właściwie)
- proper, appropriate (following the established standards of behavior or manners)
- Synonyms: see Thesaurus:dobry
- (formal, especially law) competent
- Synonyms: inherentny, nieodłączny
Declension
Declension of właściwy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | właściwy | właściwe | właściwa | właściwi | właściwe | ||
| genitive | właściwego | właściwej | właściwych | ||||
| dative | właściwemu | właściwym | |||||
| accusative | właściwego | właściwy | właściwe | właściwą | właściwych | właściwe | |
| instrumental | właściwym | właściwymi | |||||
| locative | właściwej | właściwych | |||||
Related terms
adjective
- własny
adverb
- właściwie
- właśnie
noun
- balsamowiec właściwy
- własność
- właściciel
- właścicielka
verb
- zawłaszczać
- zawłaszczyć
References
- Boryś, Wiesław (2005) Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
Further reading
- właściwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- właściwy in Polish dictionaries at PWN