węzeł
See also: wezel and Wezel
Polish
węzeł
Etymology
Inherited from Old Polish węzeł, from Proto-Slavic *ǫzlъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɛw̃.zɛw/
Audio (file) - Rhymes: -ɛw̃zɛw
- Syllabification: wę‧zeł
Noun
węzeł m inan (diminutive węzełek)
- knot (looping)
- bond between people
- 1913, Józef Milewski, Elita społeczna, Kraków: Biblioteka Kornicka (distribution), W. L. Anczyc i Spółka (printing), archived from the original on 2022-12-03:
- ...rozbijanie dawnych, wypróbowanych stosunków i węzłów...
- ...the breaking of long-standing, tried-and-tested relationships and bonds...
-
- substation or intersection, a connection point of infrastructure such as roads, electrical networks, etc.
- (graph theory) vertex, node
- (botany) node (point on a stem from which a leaf or another stem grows)
Declension
Declension of węzeł
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | węzeł | węzły |
| genitive | węzła | węzłów |
| dative | węzłowi | węzłom |
| accusative | węzeł | węzły |
| instrumental | węzłem | węzłami |
| locative | węźle | węzłach |
| vocative | węźle | węzły |
Derived terms
adjectives
- węzełkowy
- węzłowaty
- węzłowy
- węźlasty
noun
- międzywęźle
- węzeł baryłkowy
- węzeł gordyjski
Descendants
- → Belarusian: ве́нзель (vjénzjelʹ)
- → Russian: ве́нзель (vénzelʹ)
- → Ukrainian: ве́нзель (vénzelʹ)
Further reading
- węzeł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- węzeł in Polish dictionaries at PWN