wędrowniczka
Polish
Etymology
From wędrownik + -iczka.
Pronunciation
- IPA(key): /vɛn.drɔvˈɲit͡ʂ.ka/
Noun
wędrowniczka f (masculine wędrownik)
- female wanderer
Declension
declension of wędrowniczka
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | wędrowniczka | wędrowniczki |
genitive | wędrowniczki | wędrowniczek |
dative | wędrowniczce | wędrowniczkom |
accusative | wędrowniczkę | wędrowniczki |
instrumental | wędrowniczką | wędrowniczkami |
locative | wędrowniczce | wędrowniczkach |
vocative | wędrowniczko | wędrowniczki |
Related terms
- (verbs) wędrować, powędrować, zawędrować
- (nouns) wędrówka, wędrowiec, wędrowniczek
- (adjectives) wędrowny, wędrowniczy
Further reading
- wędrowniczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wędrowniczka in Polish dictionaries at PWN