wójt
Polish
Etymology
Borrowed from German Vogt, from Late Latin vocatus, from Classical Latin advocatus. Doublet of adwokat (“barrister, solicitor”).
Pronunciation
- IPA(key): /vujt/
Audio (file) - Rhymes: -ujt
- Syllabification: wójt
Noun
wójt m pers
- government clerk; overlord of a rural commune
- (historical) official of a town invested under German town laws
Declension
Declension of wójt
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wójt | wójtowie |
| genitive | wójta | wójtów |
| dative | wójtowi | wójtom |
| accusative | wójta | wójtów |
| instrumental | wójtem | wójtami |
| locative | wójcie | wójtach |
| vocative | wójcie | wójtowie |
Derived terms
adjectives
- wójciński
- wójtowski
- wójtowy
noun
- wójtostwo
verb
- wójtować impf
Further reading
- wójt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wójt in Polish dictionaries at PWN