wzrokowiec
Polish
Etymology
From wzrok + -owiec.
Pronunciation
- IPA(key): /vzrɔˈkɔ.vjɛt͡s/
- Rhymes: -ɔvjɛt͡s
- Syllabification: wzro‧ko‧wiec
Noun
wzrokowiec m pers
- visualizer (someone whose mental imagery is visual)
Declension
Declension of wzrokowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wzrokowiec | wzrokowcy |
| genitive | wzrokowca | wzrokowców |
| dative | wzrokowcowi | wzrokowcom |
| accusative | wzrokowca | wzrokowców |
| instrumental | wzrokowcem | wzrokowcami |
| locative | wzrokowcu | wzrokowcach |
| vocative | wzrokowcze | wzrokowcy |
Related terms
adjective
- wzrokowy
adverb
- wzrokowo
noun
- wzrok
Further reading
- wzrokowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wzrokowiec in Polish dictionaries at PWN