wyścig
Polish
Etymology
Deverbal from wyścignąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɨɕ.t͡ɕik/
Audio (file) - Rhymes: -ɨɕt͡ɕik
- Syllabification: wyś‧cig
Noun
wyścig m inan
- race; contest where the goal is to be the first to complete some objective
Declension
Declension of wyścig
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | wyścig | wyścigi |
genitive | wyścigu | wyścigów |
dative | wyścigowi | wyścigom |
accusative | wyścig | wyścigi |
instrumental | wyścigiem | wyścigami |
locative | wyścigu | wyścigach |
vocative | wyścigu | wyścigi |
Further reading
- wyścig in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyścig in Polish dictionaries at PWN