wyzywający
Polish
Etymology
From wyzywać + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.zɨ.vaˈjɔn.t͡sɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnt͡sɨ
- Syllabification: wy‧zy‧wa‧ją‧cy
Adjective
wyzywający (comparative bardziej wyzywający, superlative najbardziej wyzywający, adverb wyzywająco)
- provocative (tending to arouse sexual interest)
Declension
Declension of wyzywający
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | wyzywający | wyzywające | wyzywająca | wyzywający | wyzywające | ||
| genitive | wyzywającego | wyzywającej | wyzywających | ||||
| dative | wyzywającemu | wyzywającym | |||||
| accusative | wyzywającego | wyzywający | wyzywające | wyzywającą | wyzywających | wyzywające | |
| instrumental | wyzywającym | wyzywającymi | |||||
| locative | wyzywającej | wyzywających | |||||
Related terms
verbs
- wyzwać
- wyzywać
Participle
wyzywający
- active adjectival participle of wyzywać
Further reading
- wyzywający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyzywający in Polish dictionaries at PWN