wyzwolić
Polish
Etymology
From wy- + Old Polish zwolić. Analyzable as wy- + z- + wola + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈzvɔ.lit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔlit͡ɕ
- Syllabification: wy‧zwo‧lić
Verb
wyzwolić pf (imperfective wyzwalać)
- (transitive) to free, to liberate, to emancipate
- (transitive) to stir, to trigger
Conjugation
Conjugation of wyzwolić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wyzwolić | |||||
future tense | 1st | wyzwolę | wyzwolimy | |||
2nd | wyzwolisz | wyzwolicie | ||||
3rd | wyzwoli | wyzwolą | ||||
impersonal | wyzwoli się | |||||
past tense | 1st | wyzwoliłem | wyzwoliłam | wyzwoliliśmy | wyzwoliłyśmy | |
2nd | wyzwoliłeś | wyzwoliłaś | wyzwoliliście | wyzwoliłyście | ||
3rd | wyzwolił | wyzwoliła | wyzwoliło | wyzwolili | wyzwoliły | |
impersonal | wyzwolono | |||||
conditional | 1st | wyzwoliłbym | wyzwoliłabym | wyzwolilibyśmy | wyzwoliłybyśmy | |
2nd | wyzwoliłbyś | wyzwoliłabyś | wyzwolilibyście | wyzwoliłybyście | ||
3rd | wyzwoliłby | wyzwoliłaby | wyzwoliłoby | wyzwoliliby | wyzwoliłyby | |
impersonal | wyzwolono by | |||||
imperative | 1st | niech wyzwolę | wyzwólmy | |||
2nd | wyzwól | wyzwólcie | ||||
3rd | niech wyzwoli | niech wyzwolą | ||||
passive adjectival participle | wyzwolony | wyzwolona | wyzwolone | wyzwoleni | wyzwolone | |
anterior adverbial participle | wyzwoliwszy | |||||
verbal noun | wyzwolenie |
Further reading
- wyzwolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyzwolić in Polish dictionaries at PWN