wyzbyć
Polish
Etymology
From wy- + zbyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɨ.zbɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨzbɨt͡ɕ
- Syllabification: wy‧zbyć
Verb
wyzbyć pf (imperfective wyzbywać)
- (reflexive) to cast off [+genitive = something], to rid oneself [+genitive = of something]
Conjugation
Conjugation of wyzbyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wyzbyć | |||||
future tense | 1st | wyzbędę | wyzbędziemy | |||
2nd | wyzbędziesz | wyzbędziecie | ||||
3rd | wyzbędzie | wyzbędą | ||||
impersonal | wyzbędzie się | |||||
past tense | 1st | wyzbyłem | wyzbyłam | wyzbyliśmy | wyzbyłyśmy | |
2nd | wyzbyłeś | wyzbyłaś | wyzbyliście | wyzbyłyście | ||
3rd | wyzbył | wyzbyła | wyzbyło | wyzbyli | wyzbyły | |
impersonal | wyzbyto | |||||
conditional | 1st | wyzbyłbym | wyzbyłabym | wyzbylibyśmy | wyzbyłybyśmy | |
2nd | wyzbyłbyś | wyzbyłabyś | wyzbylibyście | wyzbyłybyście | ||
3rd | wyzbyłby | wyzbyłaby | wyzbyłoby | wyzbyliby | wyzbyłyby | |
impersonal | wyzbyto by | |||||
imperative | 1st | niech wyzbędę | wyzbądźmy | |||
2nd | wyzbądź | wyzbądźcie | ||||
3rd | niech wyzbędzie | niech wyzbędą | ||||
anterior adverbial participle | wyzbywszy | |||||
verbal noun | wyzbycie |
Derived terms
adjective
- wyzbyty
Further reading
- wyzbyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyzbyć in Polish dictionaries at PWN