wyuczyć
Polish
Etymology
From wy- + uczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈu.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: wy‧u‧czyć
Verb
wyuczyć pf (imperfective wyuczać)
- (transitive) to teach, to train (a particular skill)
- (transitive) to teach a trade
- (reflexive) to gain skills by studying
Conjugation
Conjugation of wyuczyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | wyuczyć | |||||
| future tense | 1st | wyuczę | wyuczymy | |||
| 2nd | wyuczysz | wyuczycie | ||||
| 3rd | wyuczy | wyuczą | ||||
| impersonal | wyuczy się | |||||
| past tense | 1st | wyuczyłem | wyuczyłam | wyuczyliśmy | wyuczyłyśmy | |
| 2nd | wyuczyłeś | wyuczyłaś | wyuczyliście | wyuczyłyście | ||
| 3rd | wyuczył | wyuczyła | wyuczyło | wyuczyli | wyuczyły | |
| impersonal | wyuczono | |||||
| conditional | 1st | wyuczyłbym | wyuczyłabym | wyuczylibyśmy | wyuczyłybyśmy | |
| 2nd | wyuczyłbyś | wyuczyłabyś | wyuczylibyście | wyuczyłybyście | ||
| 3rd | wyuczyłby | wyuczyłaby | wyuczyłoby | wyuczyliby | wyuczyłyby | |
| impersonal | wyuczono by | |||||
| imperative | 1st | niech wyuczę | wyuczmy | |||
| 2nd | wyucz | wyuczcie | ||||
| 3rd | niech wyuczy | niech wyuczą | ||||
| passive adjectival participle | wyuczony | wyuczona | wyuczone | wyuczeni | wyuczone | |
| anterior adverbial participle | wyuczywszy | |||||
| verbal noun | wyuczenie | |||||
Further reading
- wyuczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyuczyć in Polish dictionaries at PWN