wytępiać

wytępiać

Polish

Etymology

From wytępić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈtɛm.pjat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛmpjat͡ɕ
• Syllabification: wy‧tę‧piać

Verb

wytępiać impf (perfective wytępić)

1. (transitive) to eradicate, to exterminate, to annihilate
2. (reflexive) to exterminate each other

Conjugation

Conjugation of wytępiać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wytępiać
present tense	1st	wytępiam			wytępiamy
	2nd	wytępiasz			wytępiacie
	3rd	wytępia			wytępiają
	impersonal	wytępia się
past tense	1st	wytępiałem	wytępiałam		wytępialiśmy	wytępiałyśmy
	2nd	wytępiałeś	wytępiałaś		wytępialiście	wytępiałyście
	3rd	wytępiał	wytępiała	wytępiało	wytępiali	wytępiały
	impersonal	wytępiano
future tense	1st	będę wytępiał, będę wytępiać	będę wytępiała, będę wytępiać		będziemy wytępiali, będziemy wytępiać	będziemy wytępiały, będziemy wytępiać
	2nd	będziesz wytępiał, będziesz wytępiać	będziesz wytępiała, będziesz wytępiać		będziecie wytępiali, będziecie wytępiać	będziecie wytępiały, będziecie wytępiać
	3rd	będzie wytępiał, będzie wytępiać	będzie wytępiała, będzie wytępiać	będzie wytępiało, będzie wytępiać	będą wytępiali, będą wytępiać	będą wytępiały, będą wytępiać
	impersonal	będzie wytępiać się
conditional	1st	wytępiałbym	wytępiałabym		wytępialibyśmy	wytępiałybyśmy
	2nd	wytępiałbyś	wytępiałabyś		wytępialibyście	wytępiałybyście
	3rd	wytępiałby	wytępiałaby	wytępiałoby	wytępialiby	wytępiałyby
	impersonal	wytępiano by
imperative	1st	niech wytępiam			wytępiajmy
	2nd	wytępiaj			wytępiajcie
	3rd	niech wytępia			niech wytępiają
active adjectival participle		wytępiający	wytępiająca	wytępiające	wytępiający	wytępiające
passive adjectival participle		wytępiany	wytępiana	wytępiane	wytępiani	wytępiane
contemporary adverbial participle		wytępiając
verbal noun		wytępianie

Further reading

• wytępiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wytępiać in Polish dictionaries at PWN