wytykać

Polish

From wy- +‎ tykać.

wytykać impf (perfective wytknąć)

(transitive) to poke out, to stick out, to pop out (cause to appear from some closed or hidden place)
(transitive) to point out, to bring attention to (e.g. mistakes, flaws)
(transitive, usually figurative) to set out, to determine, to demarcate

Conjugation of wytykać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wytykać
present tense	1^st	wytykam			wytykamy
	2^nd	wytykasz			wytykacie
	3^rd	wytyka			wytykają
	impersonal	wytyka się
past tense	1^st	wytykałem	wytykałam		wytykaliśmy	wytykałyśmy
	2^nd	wytykałeś	wytykałaś		wytykaliście	wytykałyście
	3^rd	wytykał	wytykała	wytykało	wytykali	wytykały
	impersonal	wytykano
future tense	1^st	będę wytykał, będę wytykać	będę wytykała, będę wytykać		będziemy wytykali, będziemy wytykać	będziemy wytykały, będziemy wytykać
	2^nd	będziesz wytykał, będziesz wytykać	będziesz wytykała, będziesz wytykać		będziecie wytykali, będziecie wytykać	będziecie wytykały, będziecie wytykać
	3^rd	będzie wytykał, będzie wytykać	będzie wytykała, będzie wytykać	będzie wytykało, będzie wytykać	będą wytykali, będą wytykać	będą wytykały, będą wytykać
	impersonal	będzie wytykać się
conditional	1^st	wytykałbym	wytykałabym		wytykalibyśmy	wytykałybyśmy
	2^nd	wytykałbyś	wytykałabyś		wytykalibyście	wytykałybyście
	3^rd	wytykałby	wytykałaby	wytykałoby	wytykaliby	wytykałyby
	impersonal	wytykano by
imperative	1^st	niech wytykam			wytykajmy
	2^nd	wytykaj			wytykajcie
	3^rd	niech wytyka			niech wytykają
active adjectival participle		wytykający	wytykająca	wytykające	wytykający	wytykające
passive adjectival participle		wytykany	wytykana	wytykane	wytykani	wytykane
contemporary adverbial participle		wytykając
verbal noun		wytykanie