wytruć

Polish

From wy- +‎ truć.

wytruć pf (imperfective wytruwać)

(transitive) to poison a group of people or animals (to kill by administering poison)
(reflexive, of a group of people) to poison oneself (to die of ingesting poison)
- 2001, Stanisław Berenda-Czajkowski, Dni grozy i łez:
  Ktoś opowiadał o wrzuconej truciźnie do studni i o tym, jak tą wodą wytruli się polscy żołnierze, inny znów opowiadał, jak to Niemcy, ci, co mieszkają w Polsce, ukrywają się na dachach i strychach i strzelają stamtąd do Polaków, a jeszcze inny przyniósł skądś mrożącą krew w żyłach opowieść o podstępnie podpalonej polskiej szkole, w której zginęło w płomieniach 70 dzieci.
  Someone told us about poison thrown into a well and how Polish soldiers poisoned themselves with the water, another spoke about how Germans, those who live in Poland, hide on the rooftops and in the attics and from there shoot at Poles, yet another brought from somewhere a story about an insidiously torched Polish school where seventy children had died in flames.
(reflexive, of a group of people) to poison each other (to kill each other by administering poison)

Conjugation of wytruć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wytruć
future tense	1^st	wytruję			wytrujemy
	2^nd	wytrujesz			wytrujecie
	3^rd	wytruje			wytrują
	impersonal	wytruje się
past tense	1^st	wytrułem	wytrułam		wytruliśmy	wytrułyśmy
	2^nd	wytrułeś	wytrułaś		wytruliście	wytrułyście
	3^rd	wytruł	wytruła	wytruło	wytruli	wytruły
	impersonal	wytruto
conditional	1^st	wytrułbym	wytrułabym		wytrulibyśmy	wytrułybyśmy
	2^nd	wytrułbyś	wytrułabyś		wytrulibyście	wytrułybyście
	3^rd	wytrułby	wytrułaby	wytrułoby	wytruliby	wytrułyby
	impersonal	wytruto by
imperative	1^st	niech wytruję			wytrujmy
	2^nd	wytruj			wytrujcie
	3^rd	niech wytruje			niech wytrują
passive adjectival participle		wytruty	wytruta	wytrute	wytruci	wytrute
anterior adverbial participle		wytruwszy
verbal noun		wytrucie