wytoczenie
Polish
Etymology
From wytoczyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.tɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Noun
wytoczenie n
- verbal noun of wytoczyć
Declension
declension of wytoczenie
singular | |
---|---|
nominative | wytoczenie |
genitive | wytoczenia |
dative | wytoczeniu |
accusative | wytoczenie |
instrumental | wytoczeniem |
locative | wytoczeniu |
vocative | wytoczenie |
Further reading
- wytoczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wytoczenie in Polish dictionaries at PWN