wysłowić
Polish
Etymology
From wy- + słowo + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈswɔ.vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvit͡ɕ
- Syllabification: wy‧sło‧wić
Verb
wysłowić pf (imperfective wysławiać)
- (transitive) to express, to put into words
- (reflexive) to express oneself
Conjugation
Conjugation of wysłowić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wysłowić | |||||
future tense | 1st | wysłowię | wysłowimy | |||
2nd | wysłowisz | wysłowicie | ||||
3rd | wysłowi | wysłowią | ||||
impersonal | wysłowi się | |||||
past tense | 1st | wysłowiłem | wysłowiłam | wysłowiliśmy | wysłowiłyśmy | |
2nd | wysłowiłeś | wysłowiłaś | wysłowiliście | wysłowiłyście | ||
3rd | wysłowił | wysłowiła | wysłowiło | wysłowili | wysłowiły | |
impersonal | wysłowiono | |||||
conditional | 1st | wysłowiłbym | wysłowiłabym | wysłowilibyśmy | wysłowiłybyśmy | |
2nd | wysłowiłbyś | wysłowiłabyś | wysłowilibyście | wysłowiłybyście | ||
3rd | wysłowiłby | wysłowiłaby | wysłowiłoby | wysłowiliby | wysłowiłyby | |
impersonal | wysłowiono by | |||||
imperative | 1st | niech wysłowię | wysłówmy | |||
2nd | wysłów | wysłówcie | ||||
3rd | niech wysłowi | niech wysłowią | ||||
passive adjectival participle | wysłowiony | wysłowiona | wysłowione | wysłowieni | wysłowione | |
anterior adverbial participle | wysłowiwszy | |||||
verbal noun | wysłowienie |
Further reading
- wysłowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wysłowić in Polish dictionaries at PWN