wysławić
Polish
Etymology
From wy- + sławić.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈswa.vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -avit͡ɕ
- Syllabification: wy‧sła‧wić
Verb
wysławić pf (imperfective wysławiać)
- (transitive, literary) to glorify (to exalt, or give glory or praise to something or someone)
- (reflexive, literary) to glorify oneself
Conjugation
Conjugation of wysławić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wysławić | |||||
future tense | 1st | wysławię | wysławimy | |||
2nd | wysławisz | wysławicie | ||||
3rd | wysławi | wysławią | ||||
impersonal | wysławi się | |||||
past tense | 1st | wysławiłem | wysławiłam | wysławiliśmy | wysławiłyśmy | |
2nd | wysławiłeś | wysławiłaś | wysławiliście | wysławiłyście | ||
3rd | wysławił | wysławiła | wysławiło | wysławili | wysławiły | |
impersonal | wysławiono | |||||
conditional | 1st | wysławiłbym | wysławiłabym | wysławilibyśmy | wysławiłybyśmy | |
2nd | wysławiłbyś | wysławiłabyś | wysławilibyście | wysławiłybyście | ||
3rd | wysławiłby | wysławiłaby | wysławiłoby | wysławiliby | wysławiłyby | |
impersonal | wysławiono by | |||||
imperative | 1st | niech wysławię | wysławmy | |||
2nd | wysław | wysławcie | ||||
3rd | niech wysławi | niech wysławią | ||||
passive adjectival participle | wysławiony | wysławiona | wysławione | wysławieni | wysławione | |
anterior adverbial participle | wysławiwszy | |||||
verbal noun | wysławienie |
Further reading
- wysławić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wysławić in Polish dictionaries at PWN