wystrychnąć

Polish

From wy- +‎ Middle High German strīchen +‎ -nąć.

wystrychnąć pf (imperfective (rare) wystrychać or (rare) wystrychiwać)

(transitive, archaic, usually ironic) to make into, to turn into [+ na (accusative) = whom]
Synonym: wykierować
(reflexive, archaic, usually ironic) to make oneself into, to turn oneself into [+ na (accusative) = whom]
Synonym: wykierować się
(transitive, obsolete) to deck out (to dress (someone) in fancy clothes)
Synonym: wystroić
(reflexive, obsolete) to dress up (to put on special or fancy clothes)
Synonym: wystroić się

Conjugation of wystrychnąć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wystrychnąć
future tense	1^st	wystrychnę			wystrychniemy
	2^nd	wystrychniesz			wystrychniecie
	3^rd	wystrychnie			wystrychną
	impersonal	wystrychnie się
past tense	1^st	wystrychnąłem	wystrychnęłam		wystrychnęliśmy	wystrychnęłyśmy
	2^nd	wystrychnąłeś	wystrychnęłaś		wystrychnęliście	wystrychnęłyście
	3^rd	wystrychnął	wystrychnęła	wystrychnęło	wystrychnęli	wystrychnęły
	impersonal	wystrychnięto
conditional	1^st	wystrychnąłbym	wystrychnęłabym		wystrychnęlibyśmy	wystrychnęłybyśmy
	2^nd	wystrychnąłbyś	wystrychnęłabyś		wystrychnęlibyście	wystrychnęłybyście
	3^rd	wystrychnąłby	wystrychnęłaby	wystrychnęłoby	wystrychnęliby	wystrychnęłyby
	impersonal	wystrychnięto by
imperative	1^st	niech wystrychnę			wystrychnijmy
	2^nd	wystrychnij			wystrychnijcie
	3^rd	niech wystrychnie			niech wystrychną
passive adjectival participle		wystrychnięty	wystrychnięta	wystrychnięte	wystrychnięci	wystrychnięte
anterior adverbial participle		wystrychnąwszy
verbal noun		wystrychnięcie

verb