wysrać
Polish
Etymology
From wy- + srać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɨ.srat͡ɕ/
- Rhymes: -ɨsrat͡ɕ
- Syllabification: wy‧srać
Verb
wysrać pf (imperfective wysrywać)
- (transitive, reflexive, vulgar) to shit out, to drop a deuce, to take a crap
Conjugation
Conjugation of wysrać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wysrać | |||||
future tense | 1st | wysram | wysramy | |||
2nd | wysrasz | wysracie | ||||
3rd | wysra | wysrają | ||||
impersonal | wysra się | |||||
past tense | 1st | wysrałem | wysrałam | wysraliśmy | wysrałyśmy | |
2nd | wysrałeś | wysrałaś | wysraliście | wysrałyście | ||
3rd | wysrał | wysrała | wysrało | wysrali | wysrały | |
impersonal | wysrano | |||||
conditional | 1st | wysrałbym | wysrałabym | wysralibyśmy | wysrałybyśmy | |
2nd | wysrałbyś | wysrałabyś | wysralibyście | wysrałybyście | ||
3rd | wysrałby | wysrałaby | wysrałoby | wysraliby | wysrałyby | |
impersonal | wysrano by | |||||
imperative | 1st | niech wysram | wysrajmy | |||
2nd | wysraj | wysrajcie | ||||
3rd | niech wysra | niech wysrają | ||||
passive adjectival participle | wysrany | wysrana | wysrane | wysrani | wysrane | |
anterior adverbial participle | wysrawszy | |||||
verbal noun | wysranie |
Related terms
noun
- wysryw
Further reading
- wysrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wysrać in Polish dictionaries at PWN