wysprzątanie
Polish
Etymology
From wysprzątać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.spʂɔnˈta.ɲɛ/
Noun
wysprzątanie n
- verbal noun of wysprzątać
Declension
declension of wysprzątanie
singular | |
---|---|
nominative | wysprzątanie |
genitive | wysprzątania |
dative | wysprzątaniu |
accusative | wysprzątanie |
instrumental | wysprzątaniem |
locative | wysprzątaniu |
vocative | wysprzątanie |
Further reading
- wysprzątanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wysprzątanie in Polish dictionaries at PWN