wyrządzać
Polish
Etymology
From wyrządzić + -ać.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈʐɔn.d͡zat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnd͡zat͡ɕ
- Syllabification: wy‧rzą‧dzać
Verb
wyrządzać impf (perfective wyrządzić)
- (transitive, derogatory) to inflict [+accusative = something] [+dative = on someone]
Usage notes
Usually used in phrases such as wyrządzać krzywdę, wyrządzać szkody, and similar.
Conjugation
Conjugation of wyrządzić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wyrządzić | |||||
future tense | 1st | wyrządzę | wyrządzimy | |||
2nd | wyrządzisz | wyrządzicie | ||||
3rd | wyrządzi | wyrządzą | ||||
impersonal | wyrządzi się | |||||
past tense | 1st | wyrządziłem | wyrządziłam | wyrządziliśmy | wyrządziłyśmy | |
2nd | wyrządziłeś | wyrządziłaś | wyrządziliście | wyrządziłyście | ||
3rd | wyrządził | wyrządziła | wyrządziło | wyrządzili | wyrządziły | |
impersonal | wyrządzono | |||||
conditional | 1st | wyrządziłbym | wyrządziłabym | wyrządzilibyśmy | wyrządziłybyśmy | |
2nd | wyrządziłbyś | wyrządziłabyś | wyrządzilibyście | wyrządziłybyście | ||
3rd | wyrządziłby | wyrządziłaby | wyrządziłoby | wyrządziliby | wyrządziłyby | |
impersonal | wyrządzono by | |||||
imperative | 1st | niech wyrządzę | wyrządźmy | |||
2nd | wyrządź | wyrządźcie | ||||
3rd | niech wyrządzi | niech wyrządzą | ||||
passive adjectival participle | wyrządzony | wyrządzona | wyrządzone | wyrządzeni | wyrządzone | |
anterior adverbial participle | wyrządziwszy | |||||
verbal noun | wyrządzenie |
Further reading
- wyrządzać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyrządzać in Polish dictionaries at PWN