wyrzucić
Polish
Etymology
From wy- + rzucić.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈʐu.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: wy‧rzu‧cić
Verb
wyrzucić pf (imperfective wyrzucać)
- (transitive) to throw away, to discard, to trash
- (transitive) to eject, to expel, to throw out of
- (transitive) to fire, to sack, to dismiss
- Synonym: zwolnić
Conjugation
Conjugation of wyrzucić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wyrzucić | |||||
future tense | 1st | wyrzucę | wyrzucimy | |||
2nd | wyrzucisz | wyrzucicie | ||||
3rd | wyrzuci | wyrzucą | ||||
impersonal | wyrzuci się | |||||
past tense | 1st | wyrzuciłem | wyrzuciłam | wyrzuciliśmy | wyrzuciłyśmy | |
2nd | wyrzuciłeś | wyrzuciłaś | wyrzuciliście | wyrzuciłyście | ||
3rd | wyrzucił | wyrzuciła | wyrzuciło | wyrzucili | wyrzuciły | |
impersonal | wyrzucono | |||||
conditional | 1st | wyrzuciłbym | wyrzuciłabym | wyrzucilibyśmy | wyrzuciłybyśmy | |
2nd | wyrzuciłbyś | wyrzuciłabyś | wyrzucilibyście | wyrzuciłybyście | ||
3rd | wyrzuciłby | wyrzuciłaby | wyrzuciłoby | wyrzuciliby | wyrzuciłyby | |
impersonal | wyrzucono by | |||||
imperative | 1st | niech wyrzucę | wyrzućmy | |||
2nd | wyrzuć | wyrzućcie | ||||
3rd | niech wyrzuci | niech wyrzucą | ||||
passive adjectival participle | wyrzucony | wyrzucona | wyrzucone | wyrzuceni | wyrzucone | |
anterior adverbial participle | wyrzuciwszy | |||||
verbal noun | wyrzucenie |
Derived terms
noun
- wyrzut
verbs
- wyrzucać pieniądze w błoto impf, wyrzucić pieniądze w błoto pf
Further reading
- wyrzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyrzucić in Polish dictionaries at PWN