wyrttun
Old English
Etymology
wyrt (“plant”) + tūn (“enclosure”)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwyrtˌtuːn/, [ˈwyrˠtˌtuːn]
Noun
wyrttūn m
- garden
Declension
Declension of wyrttun (strong a-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | wyrttūn | wyrttūnas |
accusative | wyrttūn | wyrttūnas |
genitive | wyrttūnes | wyrttūna |
dative | wyrttūne | wyrttūnum |