wyposażenie
Polish
Etymology
From wyposażyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.pɔ.saˈʐɛ.ɲɛ/
Noun
wyposażenie n
- verbal noun of wyposażyć
- equipment, furnishings, accoutrements, accessories
Declension
declension of wyposażenie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | wyposażenie | wyposażenia |
genitive | wyposażenia | wyposażeń |
dative | wyposażeniu | wyposażeniom |
accusative | wyposażenie | wyposażenia |
instrumental | wyposażeniem | wyposażeniami |
locative | wyposażeniu | wyposażeniach |
vocative | wyposażenie | wyposażenia |
Further reading
- wyposażenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyposażenie in Polish dictionaries at PWN