wypocząć
Polish
Etymology
From wy- + począć.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈpɔ.t͡ʂɔɲt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔt͡ʂɔɲt͡ɕ
- Syllabification: wy‧po‧cząć
Verb
wypocząć pf (imperfective wypoczywać)
- (intransitive) to repose, to rest
- Synonym: odpocząć
Conjugation
Conjugation of wypocząć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wypocząć | |||||
future tense | 1st | wypocznę | wypoczniemy | |||
2nd | wypoczniesz | wypoczniecie | ||||
3rd | wypocznie | wypoczną | ||||
impersonal | wypocznie się | |||||
past tense | 1st | wypocząłem | wypoczęłam | wypoczęliśmy | wypoczęłyśmy | |
2nd | wypocząłeś | wypoczęłaś | wypoczęliście | wypoczęłyście | ||
3rd | wypoczął | wypoczęła | wypoczęło | wypoczęli | wypoczęły | |
impersonal | wypoczęto | |||||
conditional | 1st | wypocząłbym | wypoczęłabym | wypoczęlibyśmy | wypoczęłybyśmy | |
2nd | wypocząłbyś | wypoczęłabyś | wypoczęlibyście | wypoczęłybyście | ||
3rd | wypocząłby | wypoczęłaby | wypoczęłoby | wypoczęliby | wypoczęłyby | |
impersonal | wypoczęto by | |||||
imperative | 1st | niech wypocznę | wypocznijmy | |||
2nd | wypocznij | wypocznijcie | ||||
3rd | niech wypocznie | niech wypoczną | ||||
anterior adverbial participle | wypocząwszy | |||||
verbal noun | wypoczęcie |
Further reading
- wypocząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wypocząć in Polish dictionaries at PWN