wypindrzyć
Polish
Etymology
From wy- + pindrzyć.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈpin.dʐɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -indʐɨt͡ɕ
- Syllabification: wy‧pin‧drzyć
Verb
wypindrzyć pf (imperfective pindrzyć)
- (reflexive, colloquial, derogatory) to deck out, to doll up
- Synonym: wystroić się
Conjugation
Conjugation of wypindrzyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wypindrzyć | |||||
future tense | 1st | wypindrzę | wypindrzymy | |||
2nd | wypindrzysz | wypindrzycie | ||||
3rd | wypindrzy | wypindrzą | ||||
impersonal | wypindrzy się | |||||
past tense | 1st | wypindrzyłem | wypindrzyłam | wypindrzyliśmy | wypindrzyłyśmy | |
2nd | wypindrzyłeś | wypindrzyłaś | wypindrzyliście | wypindrzyłyście | ||
3rd | wypindrzył | wypindrzyła | wypindrzyło | wypindrzyli | wypindrzyły | |
impersonal | wypindrzono | |||||
conditional | 1st | wypindrzyłbym | wypindrzyłabym | wypindrzylibyśmy | wypindrzyłybyśmy | |
2nd | wypindrzyłbyś | wypindrzyłabyś | wypindrzylibyście | wypindrzyłybyście | ||
3rd | wypindrzyłby | wypindrzyłaby | wypindrzyłoby | wypindrzyliby | wypindrzyłyby | |
impersonal | wypindrzono by | |||||
imperative | 1st | niech wypindrzę | wypindrz(yj)my | |||
2nd | wypindrz(yj) | wypindrz(yj)cie | ||||
3rd | niech wypindrzy | niech wypindrzą | ||||
anterior adverbial participle | wypindrzywszy | |||||
verbal noun | wypindrzenie |
Derived terms
adjective
- wypindrzony
Further reading
- wypindrzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wypindrzyć in Polish dictionaries at PWN