wyobcowanie
Polish
Etymology
From wyobcować + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.ɔp.t͡sɔˈva.ɲɛ/
Noun
wyobcowanie n
- verbal noun of wyobcować
- alienation
- Synonym: alienacja
Declension
declension of wyobcowanie
singular | |
---|---|
nominative | wyobcowanie |
genitive | wyobcowania |
dative | wyobcowaniu |
accusative | wyobcowanie |
instrumental | wyobcowaniem |
locative | wyobcowaniu |
vocative | wyobcowanie |
Further reading
- wyobcowanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyobcowanie in Polish dictionaries at PWN