wynikać

Polish

From wy- + Proto-Slavic *nikati. By surface analysis, wyniknąć +‎ -ać.

wynikać impf (perfective wyniknąć)

(intransitive) to ensue, to result, to follow, to stem from[+ z (genitive) = from something]

Conjugation of wynikać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wynikać
present tense	1^st	wynikam			wynikamy
	2^nd	wynikasz			wynikacie
	3^rd	wynika			wynikają
	impersonal	wynika się
past tense	1^st	wynikałem	wynikałam		wynikaliśmy	wynikałyśmy
	2^nd	wynikałeś	wynikałaś		wynikaliście	wynikałyście
	3^rd	wynikał	wynikała	wynikało	wynikali	wynikały
	impersonal	wynikano
future tense	1^st	będę wynikał, będę wynikać	będę wynikała, będę wynikać		będziemy wynikali, będziemy wynikać	będziemy wynikały, będziemy wynikać
	2^nd	będziesz wynikał, będziesz wynikać	będziesz wynikała, będziesz wynikać		będziecie wynikali, będziecie wynikać	będziecie wynikały, będziecie wynikać
	3^rd	będzie wynikał, będzie wynikać	będzie wynikała, będzie wynikać	będzie wynikało, będzie wynikać	będą wynikali, będą wynikać	będą wynikały, będą wynikać
	impersonal	będzie wynikać się
conditional	1^st	wynikałbym	wynikałabym		wynikalibyśmy	wynikałybyśmy
	2^nd	wynikałbyś	wynikałabyś		wynikalibyście	wynikałybyście
	3^rd	wynikałby	wynikałaby	wynikałoby	wynikaliby	wynikałyby
	impersonal	wynikano by
imperative	1^st	niech wynikam			wynikajmy
	2^nd	wynikaj			wynikajcie
	3^rd	niech wynika			niech wynikają
active adjectival participle		wynikający	wynikająca	wynikające	wynikający	wynikające
contemporary adverbial participle		wynikając
verbal noun		wynikanie