wyniańczyć
Polish
Etymology
From wy- + niańczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈɲaɲ.t͡ʂɨt͡ɕ/
- Rhymes: -aɲt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: wy‧niań‧czyć
Verb
wyniańczyć pf (imperfective niańczyć)
- (transitive) to babysit, to look after, to raise
Conjugation
Conjugation of wyniańczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wyniańczyć | |||||
future tense | 1st | wyniańczę | wyniańczymy | |||
2nd | wyniańczysz | wyniańczycie | ||||
3rd | wyniańczy | wyniańczą | ||||
impersonal | wyniańczy się | |||||
past tense | 1st | wyniańczyłem | wyniańczyłam | wyniańczyliśmy | wyniańczyłyśmy | |
2nd | wyniańczyłeś | wyniańczyłaś | wyniańczyliście | wyniańczyłyście | ||
3rd | wyniańczył | wyniańczyła | wyniańczyło | wyniańczyli | wyniańczyły | |
impersonal | wyniańczono | |||||
conditional | 1st | wyniańczyłbym | wyniańczyłabym | wyniańczylibyśmy | wyniańczyłybyśmy | |
2nd | wyniańczyłbyś | wyniańczyłabyś | wyniańczylibyście | wyniańczyłybyście | ||
3rd | wyniańczyłby | wyniańczyłaby | wyniańczyłoby | wyniańczyliby | wyniańczyłyby | |
impersonal | wyniańczono by | |||||
imperative | 1st | niech wyniańczę | wyniańczmy | |||
2nd | wyniańcz | wyniańczcie | ||||
3rd | niech wyniańczy | niech wyniańczą | ||||
passive adjectival participle | wyniańczony | wyniańczona | wyniańczone | wyniańczeni | wyniańczone | |
anterior adverbial participle | wyniańczywszy | |||||
verbal noun | wyniańczenie |
Further reading
- wyniańczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyniańczyć in Polish dictionaries at PWN