wynalazca
Polish
Etymology
From wynaleźć + -ca.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.naˈlas.t͡sa/
Noun
wynalazca m pers (feminine wynalazczyni)
- inventor
Declension
declension of wynalazcy
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | wynalazcy | wynalazcwynalazców |
genitive | wynalazcy | wynalazcy |
dative | wynalazcy | wynalazcom |
accusative | wynalazcy | wynalazcwynalazców |
instrumental | wynalazcą | wynalazcami |
locative | wynalazcy | wynalazcach |
vocative | wynalazcy | wynalazcwynalazców |
Further reading
- wynalazca in Polish dictionaries at PWN