wymądrzyć
Polish
Etymology
From wy- + mądrzyć.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈmɔn.dʐɨt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔndʐɨt͡ɕ
- Syllabification: wy‧mąd‧rzyć
Verb
wymądrzyć pf (imperfective wymądrzać)
- (transitive, colloquial) to come up with something overly complicated
- (reflexive, colloquial, derogatory) to pontificate, to show off alleged wisdom in a patronizing way
Conjugation
Conjugation of wymądrzyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | wymądrzyć | |||||
| future tense | 1st | wymądrzę | wymądrzymy | |||
| 2nd | wymądrzysz | wymądrzycie | ||||
| 3rd | wymądrzy | wymądrzą | ||||
| impersonal | wymądrzy się | |||||
| past tense | 1st | wymądrzyłem | wymądrzyłam | wymądrzyliśmy | wymądrzyłyśmy | |
| 2nd | wymądrzyłeś | wymądrzyłaś | wymądrzyliście | wymądrzyłyście | ||
| 3rd | wymądrzył | wymądrzyła | wymądrzyło | wymądrzyli | wymądrzyły | |
| impersonal | wymądrzono | |||||
| conditional | 1st | wymądrzyłbym | wymądrzyłabym | wymądrzylibyśmy | wymądrzyłybyśmy | |
| 2nd | wymądrzyłbyś | wymądrzyłabyś | wymądrzylibyście | wymądrzyłybyście | ||
| 3rd | wymądrzyłby | wymądrzyłaby | wymądrzyłoby | wymądrzyliby | wymądrzyłyby | |
| impersonal | wymądrzono by | |||||
| imperative | 1st | niech wymądrzę | wymądrzmy | |||
| 2nd | wymądrz | wymądrzcie | ||||
| 3rd | niech wymądrzy | niech wymądrzą | ||||
| passive adjectival participle | wymądrzony | wymądrzona | wymądrzone | wymądrzeni | wymądrzone | |
| anterior adverbial participle | wymądrzywszy | |||||
| verbal noun | wymądrzenie | |||||
Further reading
- wymądrzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wymądrzyć in Polish dictionaries at PWN