wymóc
Polish
Etymology
From wy- + móc.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɨ.mut͡s/
Audio (file) - Rhymes: -ɨmut͡s
- Syllabification: wy‧móc
Verb
wymóc pf (imperfective wymagać)
- (transitive) to force from (by demanding or by persuasion)
- Wymogłem na moim szefie urlop. ― I forced the holiday leave from my boss.
Usage notes
The imperfective form wymagać is used differently, meaning "to require" (the English "to demand" comes close to the overlap of meaning).
Conjugation
Conjugation of wymóc pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | wymóc | |||||
| future tense | 1st | wymogę | wymożemy | |||
| 2nd | wymożesz | wymożecie | ||||
| 3rd | wymoże | wymogą | ||||
| impersonal | wymoże się | |||||
| past tense | 1st | wymogłem | wymogłam | wymogliśmy | wymogłyśmy | |
| 2nd | wymogłeś | wymogłaś | wymogliście | wymogłyście | ||
| 3rd | wymógł | wymogła | wymogło | wymogli | wymogły | |
| impersonal | wymożono | |||||
| conditional | 1st | wymógłbym | wymogłabym | wymoglibyśmy | wymogłybyśmy | |
| 2nd | wymógłbyś | wymogłabyś | wymoglibyście | wymogłybyście | ||
| 3rd | wymógłby | wymogłaby | wymogłoby | wymogliby | wymogłyby | |
| impersonal | wymożono by | |||||
| imperative | 1st | niech wymogę | wymóżmy | |||
| 2nd | wymóż | wymóżcie | ||||
| 3rd | niech wymoże | niech wymogą | ||||
| passive adjectival participle | wymożony | wymożona | wymożone | wymożeni | wymożone | |
| anterior adverbial participle | wymógłszy | |||||
| verbal noun | wymożenie | |||||
Related terms
- wymagający
- wymaganie
- wymóg
Further reading
- wymóc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wymóc in Polish dictionaries at PWN