wymawialny
Polish
Etymology
From wymawiać + -alny.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.maˈvʲal.nɨ/
Adjective
wymawialny (not comparable, adverb wymawialnie)
- enunciable, pronounceable
- Antonym: niewymawialny
Declension
declension of wymawialny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | wymawialny | wymawialne | wymawialna | wymawialni | wymawialne | ||
genitive | wymawialnego | wymawialnej | wymawialnych | ||||
dative | wymawialnemu | wymawialnym | |||||
accusative | wymawialnego | wymawialny | wymawialne | wymawialną | wymawialnych | wymawialne | |
instrumental | wymawialnym | wymawialnymi | |||||
locative | wymawialnej | wymawialnych |
Derived terms
- (noun) wymawialność
Further reading
- wymawialny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wymawialny in Polish dictionaries at PWN