wykwit
Polish
Etymology
Deverbal from wykwitnąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɨ.kfit/
Audio (file) - Rhymes: -ɨkfit
- Syllabification: wy‧kwit
Noun
wykwit m inan
- crowning achievement
- (pathology) efflorescence, lesion (cutaneous or mucosal)
- (chemistry, geology) efflorescence
- any slime mold of the genus Fuligo
Declension
Declension of wykwit
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wykwit | wykwity |
| genitive | wykwitu | wykwitów |
| dative | wykwitowi | wykwitom |
| accusative | wykwit | wykwity |
| instrumental | wykwitem | wykwitami |
| locative | wykwicie | wykwitach |
| vocative | wykwicie | wykwity |
Related terms
adjectives
- wykwitły
- wykwitnięty
nouns
- kwiat
- wykwitanie
- wykwitnięcie
verbs
- kwitnąć
- przekwitać
- przekwitnąć
- rozkwitać
- rozkwitnąć
- wykwitać
- wykwitnąć
- zakwitać
- zakwitnąć
Further reading
- wykwit in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykwit in Polish dictionaries at PWN