wykwintny
Polish
Etymology
From wykwint + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨkˈfʲin.tnɨ/
Adjective
wykwintny (comparative bardziej wykwintny, superlative najbardziej wykwintny, adverb wykwintnie)
- elegant, refined
- Synonym: elegancki
Declension
declension of wykwintny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | wykwintny | wykwintne | wykwintna | wykwintni | wykwintne | ||
| genitive | wykwintnego | wykwintnej | wykwintnych | ||||
| dative | wykwintnemu | wykwintnym | |||||
| accusative | wykwintnego | wykwintny | wykwintne | wykwintną | wykwintnych | wykwintne | |
| instrumental | wykwintnym | wykwintnymi | |||||
| locative | wykwintnej | wykwintnych | |||||
Related terms
- (nouns) wykwint, wykwintniś, wykwintnisia, wykwintność
Further reading
- wykwintny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykwintny in Polish dictionaries at PWN