wykształciuch
Polish
Etymology
From wykształcenie + -uch, a partial calque of Russian образова́нщина (obrazovánščina).
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈkʂtaw.t͡ɕux/
Audio (file) - Rhymes: -awt͡ɕux
- Syllabification: wy‧kształ‧ciuch
Noun
wykształciuch m pers
- (derogatory) member of obrazovanshchina
- Synonym: wykształceniec
Declension
Declension of wykształciuch
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wykształciuch | wykształciuchy |
| genitive | wykształciucha | wykształciuchów |
| dative | wykształciuchowi | wykształciuchom |
| accusative | wykształciucha | wykształciuchów |
| instrumental | wykształciuchem | wykształciuchami |
| locative | wykształciuchu | wykształciuchach |
| vocative | wykształciuchu | wykształciuchy |
Related terms
adjectives
- wykształceniowy
- wykształcony
nouns
- wykształcenie
- wykształt
verbs
- wykształcać impf
- wykształcić pf
- wykształtować pf
Further reading
- wykształciuch in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykształciuch in Polish dictionaries at PWN